Menu
In mei 2022 vroeg zwemvriendin Winnifred of ik interesse had om me in te schrijven voor de zwemtocht in het Hollands Diep van Het Rooie Paerd. Er kon gekozen worden uit een afstand van 3 km of 4 km.
Het zou dan wel een paar weken na de IJsselmeer oversteek in september zijn, dus misschien zou ik het open water wel helemaal zat zijn, zei ze lachend. Maar mocht ik willen meedoen, dan moest ik wel snel beslissen. Want het ging snel met de slechts 100 beschikbare plekken.
Het ging inderdaad snel met de aanmeldingen, want begin juni kwam het bericht dat de inschrijving was gesloten. Gelukkig had ik die mei, dat Winnifred me vroeg, mij meteen aangemeld voor de 4 km, dus ik was verzekerd van een plekje.
De reddingsbrigade van Willemstad ‘Het Rooie Paerd’, organiseert sinds een paar jaar een jaarlijkse zwemevenement in het Hollands Diep.
Je wordt ontvangen in hun verenigingshuis, waar je ook de gelegenheid hebt om je provisorisch te verkleden. Gelukkig had ik mijn omkleedjas bij me, waardoor ik mijn wetsuit met wat gewurm hieronder kon aantrekken.
Met hun reddingsboten, en een aantal zeilboten, werden we naar het startpunt gebracht. Zo hoef je dus alleen maar in een rechte lijn terug te zwemmen naar de finish.
De eerste groep werd bij de 3 km boei als eerste gedropt. Ik zat in de tweede groep en de boten voeren een kilometer verder naar de 4 km boei. We sprongen vanuit de boot in het water. Daar dachten we dat we op een startsein moesten wachten. Maar iedereen begon als een gek te zwemmen, dus blijkbaar was het al begonnen!
We hadden ontzettend geluk met het weer, want heel de week was er alleen maar regen geweest. Maar deze dag scheen het zonnetje. Het water voelde met mijn wetsuit aangenaam aan. Geen moment heb ik koude voeten of handen gehad. De temperatuur van het water was ongeveer 17º.
Hollands Diep wordt intensief gebruikt als vaarweg. Er varen dan ook grote vrachtschepen af en aan. Hierdoor ontstaan stevige golven, wat de zwemtocht pittig maar wel uitdagend maakt.
En het is prettig dat je in een rechte lijn naar de finish kunt zwemmen. Je hoeft niet na te denken hoeveel rondjes je nog moet zwemmen. Het is gewoon simpelweg, blik op nul, en keihard terugzwemmen.
Richting de finish konden de toeschouwers aan de kant enthousiast de zwemmers aanmoedigen. Het dweil orkest speelde vrolijke nummers, dus de sfeer zat erin.
Bij aankomst van de finish was het nog wel even stuntelen om het houten trapje op te klimmen. Hierbij glee ik uit (niet de eerste keer), want met mijn heupen zijn zulke dingen altijd nog een uitdaging.
Achter mij zat Sil, hij had onderweg mijn roze boei gezien en haakte in bij het groepje waarin ik zwom. Winnifred en Pim waren al eerder gefinished.
Het zwem evenement is er eentje om vaker te doen. Dus hoop er volgend jaar weer bij te zijn.